دقت در احکام می‌تواند ما را به بعضی از منافع و حکمت‌ها و فواید آن رهنمون کند درباره عقیقه هم وقتی دقت می‌کنیم می‌بینیم مطالبی وجود دارد. اول اینکه اسلام به حیات و زندگی انسان از تولد تا مرگ اهمیت می‌دهد و برای هرکدام دستوراتی خاص دارد و مسائلی مانند نامگذاری به نام نیکو، لقب نیکو، تراشیدن سر در روز هفتم و عقیقه در روز هفتم و بعد از آن یا قربانی کردن گوسفند، گاو و… .

۱. آنچه که به طفل بر می‌گردد. مثل دعا کردن که در دعای عقیقه وجود دارد (اللهم لحم‌ها بلحمهم و دم‌ها بدمه. عظم‌ها به عظمه.) و این یعنی این عقیقه در واقع قربانی برای این طفل است.

۲. آنچه که به فقرا بر می‌گردد و ما می‌بینیم که به تبعیت اسلام در این قضیه اطعام و تصدق به فقرا صورت می‌گیرد و این همان چیزیست که مطلوب دین و مورد تأیید آیات و روایات است.

۳. آنچه که به مسائل اجتماعی بر می‌گردد که از مستحبات دعوت مؤمنین است و اسلام سفارش به دعوت مؤمنین و زیارت کردن همدیگر و رابطه محبت آمیز و انس الفت کرده است و در این ملاقات‌ها است که اهداف مورد نظر تحقق می‌یابند.

۴. آنچه که به مسائل عاطفی برمی‌گردد، که خانواده طفل از اینکه مورد توجه هستند و مردم در خوشحالی آنان شرکت کرده‌اند، آرامش و دلگرمی پیدا می‌کنند.

۵. علاوه عمل عقیقه یک نوع شکرگزاری از حضرت حق برای نعمت صاحب فرزند شدن، است. نعمتی که گویی در نعمت‌های دنیا همتا ندارد.