در اهميت و ارزش اطعام مساكين و نيازمندان همين بس كه در وصف اهل بيت علیهم السلام در سوره انسان، خداوند آنها را به سبب همين اطعام چنان مي‌ستايد و بزرگ مي‌شمارد كه مي‌توان فراتر از آن را تصور و تصوير كرد. براي دانستن ارزش اطعام تنها همين سوره انسان كافي است كه همواره در جست‌وجوي نيازمندي باشیم تا به وي اطعام كنیم. اطعام در آموزه‌هاي قرآني، سنت پيامبران علیهم السلام نیز بوده است.
يُطْعِمونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكينا وَ يَتيما وَ أَسيرا * إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللّه ِ لا نُريدُ مِنكُمْ جَزاءً وَ لا شُكورا؛ (سوره انسان، آيه ۸ و ۹)
[نيكوكاران] غذا را با آن كه دوست مى دارند، به فقير و يتيم و اسير مى بخشند [و مى گويند:] فقط شما را به خاطر خدا غذا مى دهيم و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى خواهيم.
