مسأله ۲۶۴۰: نذر آن است که انسان ملتزم شود که کار خیری را برای خدا بجا آورد، یا کاری را که نکردن آن بهتر است برای خدا ترک نماید.

نذر آن است که انسان بر خود واجب کند .

آیات اعظام گلپایگانی، خوئی، فاضل، تبریزی، سیستانی، صافی، نوری

مسأله نذر آن است که انسان ملتزم شود برای خدا بر عهده او باشد انجام کار خیری یا ترک کاری که نکردن آن بهتر است یا ملتزم شود به این که مالی از اموال او ملک دیگری باشد.

آیت الله عظمی اراکی


مسأله انسان می تواند با نذر کردن ، انجام کاری که مطلوب شارع است و یا ترک کاری را که مورد نهی واقع شده بر خود واجب کند.

آیت الله عظمی بهجت

مسأله نذر آن است که کار خیری را برای خدا بر عهده خود قرار دهد، یا ترک کاری که نکردن آن بهتر است.

آیت الله مکارم شیرازی

مسأله نذر آن است که انسان برای خدا چیزی را در عهده خود قرار دهد و آن چیز می تواند انجام یا ترک کاری باشد.

آیت الله زنجانی

مسأله اختصاصی

نذر دو قسم است؛ اوّل : نذری که به‌صورت مشروط انجام می‌شود، مثلًا می‌گوید: چنانچه بیمار من بهبود یابد، انجام فلان کار برای خدا بر عهده من است «این گونه نذر را نذر شکر می‌گویند» یا اگر مرتکب فلان کار زشت شوم فلان کار خیر را برای خدا انجام خواهم داد «این گونه نذر کردن را نذر زجر گویند». دوم: نذر مطلق و آن نذری است که بدون هیچ قید و شرطی بگوید: « من برای خدا نذر می کنم که نماز شب بخوانم » و همه این نذرها صحیح است .

آیت الله مکارم شیرازی: مسأله ۲۲۷۳؛ آیت الله فاضل لنکرانی: مسأله ۲۷۷۴

بدون هیچ قید و شرطی بگوید: «للّه ِ عَلَی َّ» یا «برای خدا بر عهده من است » که فلان کار را انجام دهم و همه این نذرها صحیح است .

آیت الله فاضل لنکرانی

احکام وقف (استفتائات از مقام معظم رهبری)

سوال ۱۹۹۴: آیا اجرای صیغه وقف در صحّت آن شرط است؟ و بر فرض شرط بودن، آیا عربی بودن صیغه، شرط است؟

سوال۱۹۹۵: شخصی باغ خود را به این صورت وقف کرده که منافع آن تا پنجاه سال صرف گرفتن اجیر برای قضای نماز و روزه‌های واقف شود و بعد از پنجاه سال منافع آن در شب‌های قدر به مصرف برسد و چهار پسر خود را هم متولّی وقف قرار داده است و در حال حاضر این باغ رو به خرابی است و به هیچ وجه قابل استفاده نیست، ولی اگر فروخته شود، می‌توان با پول آن برای نماز و روزه واقف به مدّت دویست سال اجیر گرفت و چهار پسر او هم با این کار موافق هستند، آیا جایز است باغ مزبور را بفروشند و پول آن را برای این کار مصرف کنند؟

سایر احکام وقف

سایر احکام وقف

مسأله ۲۶۷۶: اگر کسی چیزی را وقف کند، از ملک او خارج می شود  و خود او و دیگران نمی توانند آن را ببخشند، یا بفروشند و کسی هم از آن ملک ارث نمی‌برد ولی در بعضی از موارد که در مسأله ۲۰۹۴ و ۲۰۹۵ گفته شد فروختن آن اشکال ندارد.

بنا بر این حق ّ هیچ نوع تصرّفی در آن را ندارد و نمی تواند آن را به کسی ببخشد یا بفروشد یا دوباره آن را وقف کند یا جهت وقف را عوض کند؛ مثلًا نمی تواند حسینیه را مسجد قرار دهد؛ حتّی اگر در حین وقف برای آن متولی ّ تعیین نکرده باشد، بعداً حق ّ تعیین متولّی یا دخل و تصرّف در امور وقف را ندارد و اگر واقف فوت کند، ورثه او از چیزی که وقف کرده ارث نمی برند همانطور که وصیّت در مورد آن صحیح نیست و در برخی از موارد متولی ّ وقف می تواند آن را بفروشد که تفصیل آن در مسأله [ ۲۰۹۴ و ۲۰۹۵ ] گذشت .

آیت الله فاضل لنکرانی

فروختن آن جایز است .

آیت الله مکارم شیرازی

مسأله وقف آن است که انسان مالی را به صورت مخصوص به موارد و مصارف معیّنی ، اختصاص دهد و احکام آن در مسائل آینده گفته خواهد شد. اگر کسی چیزی را وقف کند، از ملک او خارج می شود و خود او و دیگران نمی توانند آن را ببخشند، یا بفروشند و کسی هم از آن ملک ارث نمی برد. ولی در بعضی از موارد بسیار نادر که در کتابهای مفصّل بیان شده است به طور استثنایی ، فروختن آن جایز است .

آیت الله عظمی بهجت

مسأله اگر کسی چیزی را وقف کند، از ملک او خارج می شود و خود او و دیگران نمی تواند آن را از راهی همچون بخشیدن یا فروختن به دیگری منتقل کنند و کسی هم از آن ملک ارث نمی برد، ولی متوّلی وقف می تواند در بعضی موارد که در مسأله ۲۰۹۴ و ۲۰۹۵ گفته شد وقف را بفروشد.

آیت الله زنجانی

مسأله ۲۶۷۷: لازم نیست صیغه وقف را به عربی بخوانند، بلکه اگر مثلًا بگوید خانه خود را وقف کردم، وقف صحیح است و محتاج به قبول هم نیست، حتی در وقف خاص.

[و] کسی که خانه برایش وقف شده یا وکیل یا ولی ّ آن کس بگوید قبول کردم ..

آیت الله خوئی

و خودش یا کسی که خانه را برای او وقف کرده یا وکیل ، یا ولی ّ آن کس بگوید: قبول کردم.

آیات اعظام گلپایگانی، تبریزی، صافی

و همچنین اگر بدون صیغه ، چیزی به صورت مُعاطات وقف کند، وقف صحیح است

آیت الله اراکی