يكي از اصطلاحات در فرهنگ قرآن، نذر است. نذر اعم از انجام يا ترك كاري است كه از نظر حكم شرعي انجام يا ترك دادن آن بر انسان لازم نيست، ولي شخص با اجراي صیغه نذر، آن را بر خودش واجب كند، بنابراين انجام يا ترك آن كار بر او واجب شرعي مي شود و در صورت تخلف مي بايست تبعات آن را مانند كفاره نذر بپردازد.
نذر، از اقسام عهد و پیمانی است که شخص میان خود و خدا می بندد و استقامت در پیمان، علاوه بر مدح عقلی، شرعاً نیز ممدوح است و انسان بدین وسیله خود را در معرض مغفرت و بخشایش الهی قرار می دهد. و شخص، وفای به نذر را اختیاراً بر ذمّه ی خود می آورد و روح تسلیم و فرمان برداری نسبت به مولا را نشان می دهد.
كفاره شكستن نذر چیست؟
امام خمینی (ره): آزاد کردن یک بنده یا اطعام ۶۰ مسکین یا روزه گرفتن ۶۰ روز پشت سر هم که یک ماه و یک روز پشت هم و ما بقی آن را به تدریج می توان روزه گرفت.
تحریرالوسیله، ج۲، ص ۱۱۳، م ۹ و ج ۲، ص ۱۰۹، م ۲۸
آیت الله اراکی (ره): کفاره عمل نکردن به نذر عمداً، یک بنده آزاد کند یا ۶۰ فقیر را سیر کند و یا دو ماه روزه بگیرد پشت سر هم.
مسائل الواضحه، ج ۲، ۱۳۷۲، ص ۱۴۵، م ۲۶۶۸
آیت الله بهجت (ره): اگر از روی عمد به نذر خود عمل نکند، باید یک بنده آزاد کند یا ده فقیر را سیر کند یا آنان را بپوشاند و اگر نتواند ۳ روز روزه بگیرد.
توضیح المسائل، ۱۳۸۲، ص ۴۲۷، م ۲۱۳۷
آیت الله تبریزی (ره): اگر عمداً با نذر مخالفت کند باید کفاره مخالفت با قسم را بدهد.
مسائل منتخبه، ۱۳۸۲، ص ۳۶۰، م ۱۲۲۹
آیت الله خامنه ای (دام ظلّه): کفاره نذر مثل کفاره قسم است.
استفتائات جدید، ج۱، ص ۷۳ س ۳۷۴ و ۳۷۶
آیت الله خویی (ره): اگر از روی عمد به نذر خود عمل نکند باید کفاره بدهد و کفاره آن همان کفاره حنث قسم است.
توضیح المسائل، ص ۴۸۲ م ۲۶۶۲
آیت الله سیستانی (دام ظلّه): اگر از روی اختیار با نذرش وفا نکند باید کفاره بدهد و کفاره آن مانند کفاره مخالفت با قسم است.
توضیح المسائل، ص ۵۳۵ م ۲۶۶۲
آیت الله شبیری زنجانی (دام ظلّه): اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نکند باید کفاره بدهد یعنی یک بنده آزاد کند یا به ۶۰ فقیر یک مد طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد.
توضیح المسائل،ج ۲، ص ۲۷۶ م ۲۶۶۲
آیت الله صافی گلپایگانی (ره): اگر انسان از روی اختیار به نذرش عمل نکند باید کفاره بدهد و احوط در کفاره نذر برای کسانی که عاجزند از آزاد کردن بنده، ۶۰ مسکین را اطعام کند و اگر عاجز بود جمع کند بین پوشاندن ۱۰ فقیر و دو ماه روزه پی در پی و با عجز از پوشاندن ده فقیر اکتفار به دو ماه روزه کند و دو ماه پی در پی یعنی یک ماه و یک روز پشت هم باشد و بقیه به فاصله اشکال ندارد.
توضیح المسائل، ۱۳۸۵ ص ۵۴۱ م ۲۶۶۲ – هدایة العباد، ص ۲۶۳، م ۹
آیت الله فاضل لنکرانی (ره): اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نکند باید کفاره بدهد؛ یک بنده آزاد کند و یا به ۶۰ فقیر طعام دهد و یا دو ماه پشت سر هم روزه بگیرد که یک ماه و یک روز آن را پشت هم و ما بقی را با فاصله روزه بگیرد.
توضیح المسائل، ۱۳۸۳، ص ۴۸۴ م ۲۷۸۹ – احکام واضحه، ص ۴۴۶، م ۲۰۱۴
آیت الله گلپایگانی (ره): اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نکند باید کفاره بدهد یعنی یک بنده آزاد کند یا به ۶۰ فقیر طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد ( که یک ماه و یک روز آن پشت هم باشد و جایز است مابقی با فاصله بگیرد.)
توضیح المسائل، ۱۴۱۴ هـ. ق، ص ۴۵۳، م ۲۶۶۳ و ۲۶۶۲ – هدایة العباد، ج ۲، ص ۲۰۴، م ۶۹۷
آیت الله مکارم شیرازی (دام ظلّه): اگر کسی از روی اختیار به نذر خود عمل نکند باید کفاره دهد یعنی یک بنده آزاد کند یا به ۶۰ فقیر طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد. احتیاط واجب آن است که ۳۱ روز آن پی در پی باشد.
توضیح المسائل، ۱۳۸۳، ص ۴۴۵، م ۲۲۸۶، ص ۲۶۱ م ۱۴۵۳
آیت الله وحید خراسانی (دام ظلّه): اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نکند باید کفاره بده؛ یک بنده آزاد کند یا ده فقیر را سیر کند یا بپوشاند و اگر این ها را نتواند باید ۳ روز پی در پی روزه بگیرد.
توضیح المسائل، ۱۳۷۹، ص ۷۱۶، م ۲۷۱۸ و ۲۷۱۷
